bico

Brooks Shane Salzwedel

Sei que xa se falou antes aquí de correr. Do nervio e das ventás. Dos amantes.

Pensei, alí estabamos as árbores e máis nós. Chovían. Precipitábanse. Os amantes.

Quero pensar que as árbores tamén estarán nunha praia en Normandía, o mesmo día de temporal. O avance das tormentas.

Un filtro amarelo. E se temos mala sorte?

Eles pregúntanse:

- Cando remate o nervio, que?

Detrás do amarelo, o azul. Preto do peito. Así os mariñeiros e o arpón. As costuras dun xersei.

Son importantes as cores? Preguntei antes de bicar por saber se había onde afundirse despois de tirarme.

Dáme máis medo a superficie da fotografía que a súa profundidade.

Quero fotos do ceo ese día. As luces da biblioteca municipal. A catedral. Quero fotos dese día

diante de ti. Se me cubrías de amarelo ou era un punto morto no plano. No temporal.

Como afecta o espazo ás bestas?

A inclinación da miña cabeza por primeira vez. Dentro un home cun arpón. Vento entrando polas costuras.

O rapaz pregunta:

- E se non lembro ben o seu rostro, como representalo neste poema?

Pero este poema minte como menten as bocas.

Estou pensando que tamén se falou da caída. Entón o importante é o ceo, a foto. A precipitación da chuvia?

As nosas alturas.