20.2.14

a contemplación



Non hai salvación, convéncete. Non hai salvación.

*

Ó fondo do local bícase unha parella. Non se pode tocar, só mirar. Ás sensacións cegas denominámolas odio, pracer ou ambas. Eu podería ser un deles e non obstante non existen. Eu podería ser un deles e odiarme tanto.

*

Unha hora despois estou aínda algo borracho na sala de espera do andar de pediatría. Teño o pelo mollado e cústame pensar. Hai cadeiras de cores diminutas e as luces do teito acéndense grazas a sensores de movemento. Non podo durmir pero tampouco podo ler sobre o desexo egoísta de Carmen Jodra, sobre os rapaces que choran por amor. A enfermeira do mostrador esperta se me levanto.
Hai unha rapaza paseando en camisón polo corredor. Vana operar de algo que ten que ver coa columna. Camiña para calmar a dor. Pensa que son moito máis vello do que son. Despois ruborízase, catro anos non lle parecen suficientes como para confiar en min. Procuro sorrir.

*

O azul do meu abrigo combina coas sinalizacións amarelas da área de quirófanos. Pecho os ollos e desexo un bico longuísimo ó fondo dun local cheo de xente. Non é tan raro. Miña irmá sairá de aí sen un apéndice. Todos están preocupados. Eu son o único que se atreve a confiar na carne. 
Despois ten a cara vermella, quere durmir e non me solta a man.

*


Subo no autobús. Penso nos rapaces de hai unhas cantas horas. No xeito no que se agarraban. Na confusión (parecíanse tanto?). 
O reflexo non ten que ver coa carne. A operación non ten que ver coa carne. O apéndice non ten que ver coa carne. 
A contemplación fainos tristes.

18.2.14

cheguei ós vinte anos á miña patria




Sigurður Guðmundsson

aprendo de memoria un cuarteto e un terceto. son poemas diferentes pero non importa. ultimamente este tipo de mesturas non importa. é máis ben algo entre o corpo e as palabras. ser máis coidadosos coas horas que escollemos para faltar a clase. rematar as copas dos amigos. ser máis coidadosos coa memoria. 

*

escribir borracho o contrasinal do ordenador será o meu maior logro. 
despois esquezo e esperto. despois o profesor di que non sabemos como se el si soubese. despois segue habendo un gato morto, a porta dun bar e manchas de cervexa. 
algo que se repite.

*

o bico que non acontece non carece de movemento.
a medida é algo sobre o que ninguén sabe. a medida é algo sobre deus. un edificio pálido. a néboa. o olor.

*

se tomamos a néboa como tema podería acabar por dicir que me custa ler dende aquí. que me custa ler.
escollo un libro cheo de citas á Odisea: “cheguei ós vinte anos á miña patria”.
dous meses. faltan dous meses e os meus pés mollados.
en dous meses son quen de romper todas as promesas, de tinxir o pelo e, entón si, sacar unha foto na que non me recoñeza. unha foto sen praia, sen barcos.

*

tamén dixen algo sobre os incendios, sen faltas de ortografía.
había que aprender a mirar.

*


pero nada disto é importante, creme. aprendo de memoria un terceto e un cuarteto. saio a fumar. a mesa é grande. o ceo é branco. nada do que eu poida dicir freará a caída. hai que escoller con coidado.

2.2.14

oh I beg you, can I follow?


Kyle Thompson


Hai un gato morto a carón do parque. Entre dous coches. Está mollado. Non me fixo demasiado. Sigo camiñando.

*

O desexo pasea polos corredores da facultade.
Pensei que levaría as lentes sempre postas. Equivocábame. Pensamos que o seu nome comezaría por J. Equivocámonos. Pensei que sería sinxelo. Equivoqueime.
Non nos atrevemos a aproximar o peso das vísceras. O impulso nunca nos ascendería tan alto.
A descrición é sempre irreal. Vale máis unha fotografía?
Non minto. Aínda non.

*

Saio con P. Un rapaz moi baixiño pensa que somos mozos e di que facemos moi boa parella. Despois alguén lle pide un cigarro e o tipo baixo quere a cambio un bico. Rimos os tres.
P volve pronto á casa. Dóelle o peito e vomitou.
Quedo só. Subo ata Cervantes. Diante de min unha rapaza camiña lento coa chaqueta polos ombros. Canta.
Cústame quitar a roupa. Deixo a ventá aberta. Esperto porque chove.

*

O desexo non é o amor. O amor non é a beleza.

*

Teño medo.
Teño medo porque ninguén sabe o que quere.
Teño medo se a vista descansa. Se descansan os órganos.
Teño medo de curar.

*

O gato segue aí. Ninguén se ocupa do gato. Ninguén se pregunta polo nome do gato. Polo peso do gato.

*

Crúzome co desexo dúas veces. Non me mira. Teño o pelo mollado.
A noite é grande. O río profundo.