o que nos separa

 

Absortos como estabamos na falsidade do mundo académico,

nos parques, abandonando botellas,
(every drop of this sadness has been crafted since 1994)
diferenciounos a prolongación no tempo das nosas adolescencias.
Camiños distintos para un mesmo campo.
As mans gastadas.
Diferenciounos a cantidade de alcol empregada.
O proído contra a ferida na caída.
As veces que eu me arrastrei de volta sobre os meus pasos
buscando o que fora de ti polos recintos universitarios.
Iso foi o que nos separou.
Iso, e a miña forma de quererte.
Nada máis lonxe da miña vontade.