tres notas a un 16 de outubro.

Pia Bramley

1.

a miña voz pertence ó aburrimento. nace do aburrimento. iso din. escriben.

esperto ás oito da mañá. dóeme a gorxa. ultimamente relaciono o meu estado físico con todo canto escribo. ou ó revés. tampouco importa demasiado.

a miña voz nace do aburrimento e da afonía de certos animais. do sacrificio.

2.

como con P. 

P consegue que vexa as cousas con perspectiva.
lemos en voz alta unha conversa de facebook. ben, léoa eu.
non interpretamos a conversa.

3.

pregúntasme se choro. respondo que nunca. que case nunca.
tampouco berro.

penso nos heroes das traxedias gregas, que choran de impotencia.
chorar así vale? ou é só unha reacción física ó aburrimento do inevitable?