13.12.11

poemas da casa arrendada

un

o meu corazón de coello
suplica desangrarse.

e que o frío
me faga
raíces amarradas ó parquet.




dous

xurei
que agocharía a verdade
nalgún sitio onde non chegue o frío,
amarrada en cinta de embalar
como o nome dun psicópata ecoando nos estantes da cociña.

[estoura o quentador]

hai cousas que non sabes.
cousas que non che conto.
que por iso durmimos debaixo da cama
e sangro tanto
para que poidamos quedar.

Ningún comentario:

Publicar un comentario